Hij kwam de ruimte binnenkruipen en ze liet hem netjes haar voeten kussen. Vervolgens liep ze dreigend keurend om hem heen. Op handen en knieën wachtte hij gelaten af wat ze van plan was. Na een kort commando spreidde hij z’n knieën. Zich werkelijk verbazend vroeg ze zich hardop af waarom zo’n hangende balzak nou eigenlijk klokkenspel genoemd werd. Ze schopte er zachtjes tegen. Zoveel geluid maakt het toch zeker niet?!
Ze besloot er belletjes aan te hangen, zodat er een mooi muziekje zou ontstaan. Dat was al een stuk beter!
Nadat ze zich al schoppend een poosje met hem had vermaakt, ging het spel verder. Hij mocht staan en ze maakte zijn handen op zijn rug vast. Daarna kreeg hij een halsband om. De halsband maakte ze met een touwtje op z’n rug vast aan z’n polsboeien. Hierdoor dwong ze zijn nek naar achteren en trok hij zijn rug hol. En daarmee.. bood hij heel devoot (en totaal onbedoeld) z’n tepels ter marteling aan! Het zag er prachtig en verleidelijk uit. Daar kan een Dame geen weerstand aan bieden!
Knijpen, rollen en omvouwen van z’n tepels.. Dat is iets waar ze erg van geniet. Maar ze ziet natuurlijk ook wel dat de halsband behoorlijk strak naar achteren getrokken wordt. Dat bemoeilijkt zijn ademhaling. Om dit wat te verlichten kreeg ze een geniaal idee.. Ze maakte het touw los van de halsband en bevestigde de uiteinden van het touw aan de zojuist geplaatste tepelklemmen! Nu hingen zijn polsen niet meer aan z’n nek.
En ondertussen verdween de vrolijke grijns niet van haar gezicht.
Hoe meer pijn ze hem doet, hoe beter hij kan bewijzen hoeveel hij voor haar overheeft.
